M.Heidegger: Προς τη σκέψη του Εί-ναι

M. Heidegger: ΝΕΥΜΑΤΑ

ΤΟ ΑΛΜΑ

Πάρε, ρίψε, κρύψε
και το άλμα να είναι
από ανάμνηση πολύ μακρινή
σε μια μη-καθιδρυμένη περιοχή.

Από σένα μόνο κόμιζε
το μοναδικό Ποιος:
Ποιος είναι ο άνθρωπος;

Αδιάκοπα λέγε
το μοναδικό Τι:
Τι είναι το Εί-ναι;

Ποτέ μην περιφρονείς
το μοναδικό Πώς:
Πώς είναι ο δεσμός τους;

Η ΓΗ     

Μειλίχιο θάλλειν
της απαράβλαπτης
Γης –

Ας γίνει
του απρόσκοπτου
πυρός της λάμψη.

Η ΓΝΩΣΗ

Γνωρίζουμε όμως την απαρχή,
την άλλη, τη γνωρίζουμε διερευνώντας,
έχουμε το προβάδισμα για
οιοδήποτε Ναι ή Όχι.
Ποτέ δεν είμαστε εξ αρχής ειδήμονες
μας κατευθύνει μια αναζήτηση
διερευνώντας μέσ’ από μας προς
το ξέφωτο του Εί-ναι.