Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2016

Η ζωή μας, το ταξίδι του Οδυσσέα

Το ταξίδι της ζωής είναι γλυκόπικρο. Όπως ο Οδυσσέας, δεν ήθελες να αφήσεις την θαλπωρή του σπιτιού σου, την μήτρα της μητέρας σου. Υπακούοντας όμως στην ανάγκη και στον προορισμό σου, θα αρχίσει το ταξίδι σου, και σε αυτό θα δεις, θ' ακούσεις, θα γευθείς, θα μυρίσεις, θα μάθεις..

Το κυριότερο όμως είναι ότι θα νιώσεις συναισθήματα. Θα νιώσεις χαρά, ικανοποίηση, επιτυχία, αγάπη σε όλες τις μορφές. Θα νιώσεις επίσης λύπη, θλίψη, φόβο, πόνο, απογοήτευση, μοναξιά, απόγνωση.

Στο ταξίδι σου, να ρισκάρεις, να έχεις συνοδοιπόρο το φόβο σου, να ελπίζεις, να έχεις υπομονή και πείσμα, να έχεις πάντα ένα στόχο, να ακολουθείς τα όνειρα σου… Μόνο εκείνα ξέρουν το δρόμο να σε οδηγήσουν, να εμπιστεύεσαι το ένστικτό σου, να ερωτεύεσαι με πάθος κάθε φορά, να μην αφήνεις τις πληγές του παρελθόντος να σε καθιστούν ανάπηρο στο παρόν, να έχεις γύρω σου ανθρώπους που σ’ αποδέχονται , και σ’ αγαπάνε γι’ αυτό που πραγματικά είσαι..

Να εκτιμάς κάθε πρωινό που ξημερώνει, να δίνεσαι εκεί που αξίζει, να μην αναλώνεσαι σε τρύπιες αγκαλιές, να χάνεσαι μέσα σε ψιθύρους, να κοιτάζεις γύρω σου και να βλέπεις, να γελάς δυνατά με την ψυχή σου, ν’ ακούς, να μην ξοδεύεις άσκοπα τον χρόνο σου, κάθε στιγμή είναι πολύτιμη, να μην αφήνεις τη μιζέρια και τη θλίψη να σε παρασύρουν στη δίνη τους, να βουτάς μες τα σκοτάδια σου και να βρίσκεις μέσα τους το φως σου.

Ταξιδεύοντας ως ένας άλλος Οδυσσέας θα χρειαστεί να ξεπεράσεις εμπόδια. Να παλέψεις με Κύκλωπες, να κολυμπήσεις σαν ναυαγός σε φουρτουνιασμένες θάλασσες, να ξεπεράσεις τις σειρήνες και τους λωτοφάγους. Θα κουραστείς, θα λυγίσεις θα πέσεις, μην ξεχάσεις όμως να σηκωθείς, όσο επίπονο και ένα είναι αυτό. Κρύβεις μέσα σου δύναμη που ούτε εσύ ο ίδιος δεν ξέρεις πως κατέχεις… Ηττημένος δεν είναι αυτός που πέφτει, παρά μόνο αυτός που παραιτείται....

Ναι, η ζωή είναι άδικη και πολλές φορές δύσκολη. Οι δυσκολίες της όμως είναι το αλατοπίπερο της. Μία Αραβική παροιμία λέει πως : «εάν η ζωή μας ήταν μία συνεχόμενη λιακάδα θα μετατρεπόταν σε έρημο»….

Να θυμάσαι παρά τις δυσκολίες, μπορείς να αντέξεις, η συνήθεια είναι αυτή που σκοτώνει την θέληση. Μην ξεχνάς πως εκτιμάς την υγεία περισσότερο όταν έχεις αρρωστήσει. Μην ξεχνάς επίσης πως είναι στην ανθρώπινη φύση να ξεχνούν γρήγορα τα χειρότερα όταν φτάνουν στα καλύτερα κι έτσι συχνά ακόμη κι αν έχουν ζήσει τα χειρότερα και πάλι δεν εκτιμούν τα καλύτερα.

Όλες αυτές οι στιγμές θα είναι η Α- λήθεια σου. Α- λήθεια, είναι να μην ξεχνάς το παρελθόν σου, όλες αυτές αυτές τις μικρές ή μεγάλες στιγμές που σε έκαναν αυτό που είσαι σήμερα. Όταν καταφέρεις να θυμάσαι και να μάθεις από τα λάθη και τις επιτυχίες σου, όταν η γνώση θα γίνει βίωμα και εμπειρία, και όχι πληροφορίες τρίτων, τότε θα αποκτήσεις την επί -γνωση, θα λειτουργείς συνειδητά, θα κρίνεις με μεγαλύτερη ασφάλεια. Η θεωρία έχει αξία μονάχα ως προετοιμασία, ο αγώνας ο κρίσιμος είναι η πράξη..

Η ζωή είναι ωραία και αξίζει να τη ζήσεις, όταν της δώσεις πλούσιο περιεχόμενο. Το ταξίδι της ζωής, που θα ζήσεις αφορά κυρίως τη δική σου ύπαρξη, για όσο η ψυχή σου θα πλέει στους ωκεανούς για να κατακτήσει για ακόμα μία φορά πιο συνειδητά πλέον την Ιθάκη της. Η ζωή όμως αποκτά ακόμα μεγαλύτερη αξία, όταν την αφιερώσεις σε κάτι που ξεπερνά την μικρή χωροχρονικά ύπαρξη σου. Ο Κωστής Παλαμάς αναφέρει σχετικά : «Χρωστάμε σ” όσους ήρθαν, πέρασαν, θα έρθουν, θα περάσουν. Κριτές, θα μας δικάσουν, οι αγέννητοι, οι νεκροί».

Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν αυτή την στάση ζωής, Υστεροφημία...

Μην ξεχνάς, θα έρθει σίγουρα η μέρα που θα φύγεις. Θα ήταν υπέροχο αυτό να ερχόταν όταν θα είχαμε όλοι ολοκληρώσει το ταξίδι μας σε αυτόν τον κόσμο…
Να το απολαμβάνεις το ταξίδι σου. Είναι μοναδικό, για αυτό φρόντισε να μην «βουλιάξεις» μέσα στην καθημερινότητα, πρόσεχε να μην ξεχάσεις να ζήσεις πριν χαθείς…!

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου