ΟΙ. ἤδη γὰρ ἔσχες ἐλπίδ᾽ ὡς ἐμοῦ θεοὺςὤραν τιν᾽ ἕξειν, ὥστε σωθῆναί ποτε;
ΙΣ. ἔγωγε τοῖς νῦν γ᾽, ὦ πάτερ, μαντεύμασιν.
ΟΙ. ποίοισι τούτοις; τί δὲ τεθέσπισται, τέκνον;
ΙΣ. σὲ τοῖς ἐκεῖ ζητητὸν ἀνθρώποις ποτὲ
390 θανόντ᾽ ἔσεσθαι ζῶντά τ᾽ εὐσοίας χάριν.
ΟΙ. τίς δ᾽ ἂν τοιοῦδ᾽ ὑπ᾽ ἀνδρὸς εὖ πράξειεν ἄν;
ΙΣ. ἐν σοὶ τὰ κείνων φασὶ γίγνεσθαι κράτη.
ΟΙ. ὅτ᾽ οὐκέτ᾽ εἰμί, τηνικαῦτ᾽ ἄρ᾽ εἴμ᾽ ἀνήρ;
ΙΣ. νῦν γὰρ θεοί σ᾽ ὀρθοῦσι, πρόσθε δ᾽ ὤλλυσαν.
395 ΟΙ. γέροντα δ᾽ ὀρθοῦν φλαῦρον ὃς νέος πέσῃ.
ΙΣ. καὶ μὴν Κρέοντά γ᾽ ἴσθι σοι τούτων χάριν
ἥξοντα βαιοῦ κοὐχὶ μυρίου χρόνου.
ΟΙ. ὅπως τί δράσῃ, θύγατερ; ἑρμήνευέ μοι.
ΙΣ. ὥς σ᾽ ἄγχι γῆς στήσωσι Καδμείας, ὅπως
400 κρατῶσι μέν σου, γῆς δὲ μὴ ᾽μβαίνῃς ὅρων.
ΟΙ. ἡ δ᾽ ὠφέλησις τίς θύρασι κειμένου;
ΙΣ. κείνοις ὁ τύμβος δυστυχῶν ὁ σὸς βαρύς.
ΟΙ. κἄνευ θεοῦ τις τοῦτό γ᾽ ἂν γνώμῃ μάθοι.
ΙΣ. τούτου χάριν τοίνυν σε προσθέσθαι πέλας
405 χώρας θέλουσι, μηδ᾽ ἵν᾽ ἂν σαυτοῦ κρατῇς.
ΟΙ. ἦ καὶ κατασκιῶσι Θηβαίᾳ κόνει;
ΙΣ. ἀλλ᾽ οὐκ ἐᾷ τοὔμφυλον αἷμά σ᾽, ὦ πάτερ.
ΟΙ. οὐκ ἆρ᾽ ἐμοῦ γε μὴ κρατήσωσίν ποτε.
ΙΣ. ἔσται ποτ᾽ ἆρα τοῦτο Καδμείοις βάρος.
410 ΟΙ. ποίας φανείσης, ὦ τέκνον, συναλλαγῆς;
ΙΣ. τῆς σῆς ὑπ᾽ ὀργῆς, σοῖς ὅταν στῶσιν τάφοις.
ΟΙ. ἃ δ᾽ ἐννέπεις, κλύουσα τοῦ λέγεις, τέκνον;
ΙΣ. ἀνδρῶν θεωρῶν Δελφικῆς ἀφ᾽ ἑστίας.
ΟΙ. καὶ ταῦτ᾽ ἐφ᾽ ἡμῖν Φοῖβος εἰρηκὼς κυρεῖ;
415 ΙΣ. ὥς φασί γ᾽ οἱ μολόντες ἐς Θήβης πέδον.
ΟΙ. παίδων τις οὖν ἤκουσε τῶν ἐμῶν τάδε;
ΙΣ. ἄμφω γ᾽ ὁμοίως, κἀξεπίστασθον καλῶς.
ΟΙ. κᾆθ᾽ οἱ κάκιστοι τῶνδ᾽ ἀκούσαντες πάρος
τοὐμοῦ πόθου προύθεντο τὴν τυραννίδα;
420 ΙΣ. ἀλγῶ κλύουσα ταῦτ᾽ ἐγώ, φέρω δ᾽ ὅμως.
***
ΟΙ. Έμεινε αλήθεια μέσα σου κάποια ελπίδα
πως οι θεοί συμπόνια θα μου δείξουν, τόση που να με σώσουν;ΙΣ. Ω ναι, πατέρα, κρίνοντας από τους νέους χρησμούς.ΟΙ. Και ποιοί είναι αυτοί; Τί λένε, κόρη, τα μαντεύματα;ΙΣ. Θά ᾽ρθει μια μέρα κι αυτοί εκεί πέρα390θα σ᾽ αναζητήσουν, νεκρό ή ζωντανό, γι᾽ ασφάλεια δική τους.ΟΙ. Μα ποιό από ᾽να γέρο σαν κι εμένα το όφελος;ΙΣ. Λένε πως κρέμεται από σένα η επικράτησή τους.ΟΙ. Τώρα που πια δεν είμαι τίποτε, έγινα άνθρωπος κι εγώ;ΙΣ. Τώρα σε ορθώνουν οι θεοί, πιο πριν σε τσάκισαν.395ΟΙ. Ανώφελο ένα γέρο να σηκώνεις, όταν νέος γκρεμίστηκε.ΙΣ. Ωστόσο, μάθε, φτάνει ο Κρέων όπου να ᾽ναι,όχι μετά από χρόνια βέβαια, για τον σκοπό αυτόν.ΟΙ. Να κάνει τί; δώσε μου κάποια εξήγηση.ΙΣ. Για να σε στήσουν στων Καδμείων τη χώρα,εκεί κοντά, να σ᾽ έχουν του χεριού τους, όμως να μην πατάς400το σύνορο της πόλης.ΟΙ. Και ποιά η ωφέλεια, αν ταφώ πέρα απ᾽ το σύνορο της πόλης;ΙΣ. Ανίσως και κακοτυχήσει ο τάφος σου, αυτοίβαριά θα το πληρώσουν.ΟΙ. Και δίχως φώτιση θεού, μπορεί αυτό να το σκεφτεί ο καθένας.ΙΣ. Πάντως γι᾽ αυτό σε θέλουν, κοντά να σ᾽ έχουν,405στο σύνορο της πόλης, να μην ορίζεις όμως εσύ τον εαυτό σου.ΟΙ. Και θα σκορπίσουν πάνω μου χώμα της Θήβας,για να με σκεπάσουν;ΙΣ. Αυτό το απαγορεύει το πατρικό αίμα που χύθηκε, πατέρα.ΟΙ. Τότε ποτέ δεν πρόκειται στα χέρια τους να πέσω.ΙΣ. Το κρίμα αυτό βαρύ θα πέσει στους Καδμείους κάποτε.410ΟΙ. Πότε και πώς; σε ποιά περίσταση, παιδί μου;ΙΣ. Όταν ξεσπάσει η δική σου οργή, που θα βρεθούν αυτοίπάνω στον τάφο σου.ΟΙ. Αυτά που λες τ᾽ άκουσες και τα λες, κόρη μου, από ποιόν;ΙΣ. Οι θεωροί που πήγαν στους Δελφούς τα είπαν.ΟΙ. Αλήθεια, ο Φοίβος χρησμοδότησε τα λόγια αυτά για μένα;415ΙΣ. Το βεβαιώνουν όσοι γύρισαν στη Θήβα απ᾽ τους Δελφούς.ΟΙ. Ποιός απ᾽ τους γιους μου θα μπορούσε να τ᾽ ακούσει;ΙΣ. Όμοια κι οι δυο, πολύ καλά τα ξέρουν.ΟΙ. Και μολαταύτα οι άθλιοι άκουσαν όσα άκουσαν,κι όμως προτίμησαν το στέμμα απ᾽ τον πόθο τους για μένα;420ΙΣ. Θλίβομαι ακούγοντας τον λόγο σου, είναι η αλήθεια όμως.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου